با شروع به کار وزیر جدید رفته رفته بحث عزل و نصب مدیران بین کارکنان داغ و داغتر می شود و انتظار همه این است که مدیران با تجربه و متخصص جانشین مدیران بی تجربه و بی لیاقتی که ظرف چند سال اخیر یک شبه ره صد ساله مدیریت را طی کردند و باعث ویرانی حوزه کاری خود شدند هستند ٬ البته در بین این مدیران مدیرانی با تجربه و دلسوز هم مشاهده میشود که تمام تلاش خود را برای حل مشکلات حوزه کاری خود میکنند ولی همین مدیران هم در سایه قرار دارند و از وضع بوجود آمده به شدت نگرانند. بحث این نوشتار مدیرانی است که حوزه کاری خود را جولانگاه تصمیمات سلیقه ای و اشتباه خود قرار دادند و باعث نارضایتی گسترده نه فقط بین کارکنان ستادی که در بین فعالین اقتصادی هم گشتند. انتظار همه کارکنان برکناری فوری تمام مدیران سفارشی است که اکثریت کارکنان را با بی هنری خود به زیر خط مطلق فقر کشانده و فقط به دنبال جاه طلبی های خود و اطرافیان بودند! ولی نه برکناری که در جای دیگری مشغول به خرابکاری شوند که این نوع برکناری نوعی خیانت محسوب میشود. پیشنهاد همه کارکنان باسابقه این است که با تشکیل کارگروهی از افراد با تجربه و متخصص پرونده این مدیران بررسی و ضرر و زیانی که به ساختار سازمانی٬ حیف و میل بودجه های دریافتی و سوءاستفاده از موقعیت شغلی خود است رسیدگی و در صورت اثبات تخلف به دادسرای کارکنان دولت معرفی شوند که این کار باعث میشود در آینده مدیران از تصمیمات سلیقه ای و اشتباه خود پرهیز و به خرد جمعی روی آورند.
فساد برخی مدیران در وزارت صنعت زبانزد خاص و عام است و باید بدون گذشت به کار این مفسده ها رسیدگی گردد.
باید پرونده مدیری که با تصمیم اشتباه باعث بسته شدن چاپخانه ای که سابقه ای بیشتر از ۴۰ سال در خدمت رسانی دارد برسی شود چرا که عده ای از بسته شدن این چاپخانه ای سفره ای برای خود پهن کرده اند و بفکر چاپیدن افتاده اند!
باید پرسید برخی معاونین وزیر چه گلی به سر صنعت و معدن زده اند که لایق خانه های سازمانی چند میلیاردی در شمال شهر تهران با یک دهم قیمت شده اند؟ آن هم از دم قسط! واگذاری این خانه ها بر اساس کدام مصوبه و دستور صادر شده است؟
باید مشخص شود برخی مدیران و معاونین آنها در قبال چه کار غیرقانونی از برخی پیمانکاران و مدیران طرحهای عمرانی وزارتخانه لب تاپ و گوشی های قیمتی و سکه طلا گرفته اند؟
باید دید چه زد و بندی بین مدیران اداری٬ مدیران حراست و حوزه وزارتی صورت گرفته که برخی از این مدیران تمام اعضاء خود و خانواده های همسران خود را استخدام کرده اند و باعث کسری شدید بودجه شده اند ٬ آیا روش کوچکسازی دولت که با ادغام دو وزارتخانه صورت گرفته اینگونه است که از روز اول ادغام ظرف یکسال بیش از ۴۰۰ نفر از فک و فامیل برخی مدیران بدون کوچکترین تخصص استخدام شوند؟!
باید از دست اندرکاران پرسید سرنوشت برداشت مبلغ یک میلیارد و هشتصد میلیون با جعل چند فقره چک به کجا رسید؟ باعث و بانی این کار چه کسانی بودند؟ آیا درست است که برای ماست مالی کردن این پرونده اعتبار سنوات سال قبل کارکنان قراردادی جایگزین این مبلغ به سرقت رفته شده است؟
خدمات رفاهی وزارت نظیر وام های قرض الحسنه و….نصیب چه کسانی میشود و چرا تمام کارمندان قدیمی از رفاهیات وزارت بی بهره اند؟
چرا افزایش حقوق کارکنان قراردادی مختص عده ای از اطرافیان مدیران شده است؟
امکانات دولتی نظیر خودرو ٬ تلفن همراه و دیگر موارد دست کارکنان تازه استخدام شده یا همان ایل و تبار مدیران چه میکند؟
و هزاران چرای دیگر از مافیای شکل گرفته در وزارت صنعت٬ معدن و تجارت.
